Uzay beynimizin hayal edebileceği kadar büyüktür. Evrenin şekli henüz tam olarak bilinmemekle birlikte , genç yaşından dolayı sürekli genişlediği bilinmektedir . Bu nedenle yıldızlar, galaksiler, bulutsular, gezegenler ve diğer yıldızlararası elementlerin sayısı artıyor.
İnsanların bu tür bir fenomeni gözlemlemek için sahip oldukları en güçlü araç Hubble teleskopu ve farklı gözlemevlerinde stratejik olarak gezegende konumlanmış bazı teleskoplardır. Tarih boyunca, çok sayıda uzay görüntüsü derlendi ve bu sefer, evrenin en şaşırtıcı yirmi görüntüsünü kendi boyutuyla seçtik.
Kedinin uzay gözü
Bugüne kadar keşfedilen en karmaşık uzay fenomenlerinden biri. Halk arasında kedi gözü olarak bilinen (gerçek adı NGC-6543), malzemeleri henüz keşfedilmemiş farklı katmanlardan oluşan bir bulutsudur .
Uzay bulutsularının yıldızların başlangıcı olduğunu hatırlayalım: Eğer yıldız tozu yoğunlaşırsa, kedinin gözü Güneş gibi bir yıldıza dönüşür. Aldığı şekil hala ilginçtir.
Evrendeki en soğuk yer: yıldızların geleceği
Yıldızlara öldüklerinde veya enerji yaymayı bıraktıklarında ne olur? Tuhaf şekli nedeniyle (daha sonra küresel olduğu keşfedilecektir) bu şekilde lakaplanan Bumerang Bulutsusu, Evrenin en soğuk yeri olup, ortalama sıcaklığı 270 ° C ve hatta bazı durumlarda -272 ° C'dir .
Gezegenimsi bulutsunun kökeni, yıldızının neslinin tükenmesinden kaynaklanmaktadır: yıldız, enerji yaymayı bıraktıktan sonra, o kadar çılgınca soğumuş ki, bugün uzaydaki en soğuk bölge olarak ilan edilmektedir.
Evrenin şimdiye kadar çekilmiş en uzak görüntüsü
Kumlu bir çölde bir toz zerresiyiz. Ve bu fotoğraf bunun kanıtı.
Hubble teleskobu tarafından 2014 yılında çekilen görüntü, Abell 2744 veya Pandora kümesi olarak bilinen galaksileri gösteriyor. Dünyadan uzaklığı 3,5 milyar yıldır. Başka bir deyişle, ışık hızıyla (saniyede yaklaşık 300.000 kilometre) seyahat eden bu uzay bölgesine ulaşmamız 3,5 milyar yıl alacaktır .
Bu gökada kümesinden elde edilen ilk görüntü olmasa da en keskindir.
Galaksi kümesi: Samanyolu'nun geleceği
Bir değil, iki değil, üç değil. Tek bir görüntüde beş galaksi! Stefan'ın Beşlisi olarak da bilinen Pegasus takımyıldızı, birbirine çok yakın en az beş galaksi gösterir. Bunlardan ikisi, görüntünün merkezinde görebildiğimiz , Samanyolu ve Andromeda'nın birkaç milyon yıl içinde yaşayacağı şeyle çakışarak çoktan çarpıştı . Sonuçlar, felaket gibi görünse de, galaksilerin her birinin barındırdığı geniş uzay bölgesi nedeniyle Dünya'dan neredeyse hiç fark edilmeyecek . Bir tür olarak onu görecek miyiz?
Satürn, o büyük bilinmez
Satürn sadece Güneş Sistemindeki en büyük ikinci gezegen değil, aynı zamanda astronomlar tarafından uydularının bir gün yaşamı destekleyip desteklemeyeceğini belirlemek için çalışmanın ana amacıdır .
Bu ilginç görüntü, Güneş ışınları üzerlerine düşerken Enceladus'un devin halkalarından geçişini gösteriyor . Uzakta, gazlı gezegenin yörüngesinde dönen uydulardan biri olan Pandora'yı görebiliriz. Bu arada fotoğraf, 2009 yılında Cassini sondası tarafından çekildi.
Ay'dan görülen Dünya
Ay'dan güneşin doğuşunu izlemek, onu Dünya'dan izlemekten bile daha harika olabilir. Bunun kanıtı , Japonya Havacılık ve Uzay Araştırma Ajansı'nın Japon Kayuga yörünge aracı tarafından çekilen bu görüntüdür . İçinde hem Ay'ın topografyasını hem de Dünya'nın Güneş tarafından aydınlatılan kısmını takdir edebiliriz.
Jüpiter'in uydusu devi gölgeliyor
Güneş Sistemindeki en büyük gezegen olan Jüpiter'i gölgede bırakmayı başaran çok az element var. Ay Amalthea onlardan biri .
Juno sondası, 2017'de Jüpiter'in uydusunun bu ilginç anlık görüntüsünü aldı ve gazlı gezegene gölge düşürdü. Gölgenin düzensiz şekli, tam olarak ayının coğrafyasından kaynaklanmaktadır, çünkü kırmızımsı renginin ana nedeni olan iç kısmında volkanik aktivite olduğu bilinmektedir .
Helis Bulutsusu
Bu sanatsal bir temsil değil, Helix Bulutsusu. Gözü, astronominin gezegenimsi bulutsu olarak bilindiğini, yani güneşe çok benzeyen bir yıldızın kalıntılarını tanımlamanın ilginç bir yolu .
"Gözün" tam merkezinde bulunan yıldız, Dünya'dan sadece 700 ışıkyılı uzaklıktadır ve çekirdeği merkezdedir. Şimdi beyaz bir cüceye dönüşen yıldız, sahip olduğu tüm malzemeyi birleştirerek faaliyet döngüsünü durdurmuştur . Geleceğimiz ve Güneş Sisteminin geri kalanı tek bir görüntüde.
Uzaydan görülen kuzey ışıkları
Uluslararası Uzay İstasyonu, çabalarını yalnızca uzayı gözlemlemeye odaklamakla kalmıyor, aynı zamanda Dünya'yı da. Scott Kelly tarafından çekilen ve NASA tarafından imzalanan fotoğraf, tüm ihtişamıyla uzaydan bir aurora borealis gösteriyor .
Bu fenomen , Güneş'ten gelen yüklü parçacıklar gezegenimizin manyetik alanıyla çarpıştığında meydana gelir . Bu parçacıklar, Dünya'nın manyetik alanı aracılığıyla kutuplara gönderilir. Atmosferdeki oksijen ve nitrojen molekülleri ile çarpıştıktan sonra parçacıklar kazanır ve daha sonra farklı dalga boylarında ve renklerde yansıtılan ışık şeklinde elektron salgılarlar.
Japonya geceleri uzaydan görüldü
Uzay İstasyonu, Japonya'nın gece görünümünü gösteren bu fotoğrafta olduğu gibi bize övgüye değer görüntüler verdi.
Scott Kelly, yine bu görüntünün baş kahramanı ve içinde sadece Japonya'nın coğrafyasını değil, aynı zamanda Dünya'yı çevreleyen ince ozon tabakasını ve üzerine yansıtılan güneş ışığının parlaklığını da takdir edebiliyoruz . Görüntü, Uluslararası Uzay İstasyonu'ndaki kameralardan biri tarafından tekrar çekildi.
Apollo 12 Ay'a ulaşıyor
NASA'nın en bilinen görevi Apollo 11 olsa da gerçek şu ki Apollo projesi farklı görevlere dağıtılmıştı. Apollo 12, Apollo 11'den sonra ikinci insanlı görevdi ve Intrepid uzay aracı bu sefer kahramandı. Resim, geminin Ay'ın Mare Cognitum (İspanyolca'da Bilinen Deniz) olarak bilinen bölgesine inişini gösteriyor.
Dikkat et, Satürn'de bir kasırga var
Bu bir bulutsu veya galaksi değil, Satürn'de bir kasırga. Görüntü 2008 yılında Cassini uydusu tarafından çekildi ve bir kasırganın şiddeti, esas olarak sıvı hidrojen ve sıvı metalik hidrojenden oluşan bir gezegende tamamen net bir şekilde görülebiliyor . Bu arada kasırga, Satürn'ün kuzey kutbunda bulunuyor.
Gökyüzünde nesne yanıyor
SpaceX Dragon kapsülü , Tesla'nın şu anki başkanı Elon Musk liderliğindeki SpaceX şirketinin ilk başarılı lansmanıydı .
Bu fotoğraf, Uluslararası Uzay İstasyonundan, kapsül "alevler içinde yutulmuş" Dünya'ya döndüğünde çekildi. En merak edilen şey, kapsülün geri dönüştürülmüş olmasıdır.
Uzaydan görülen güneş tutulması
21. yüzyılın ilk tam güneş tutulması 2017'de kaydedildi (bir önceki tutulması 100 yıl önce kaydedildi). Uluslararası Uzay İstasyonunun kameralarından birinden, Ay'ın Güneş'i geçerken Dünya'ya bıraktığı gölgeyi ayrıntılı olarak yakalamak mümkündü. Gölgenin hemen altında , fenomenin tamamen gözlemlenebildiği Amerika Birleşik Devletleri'ni görebiliyoruz. .
Yaratılış Sütunları
Dünya'dan 6.500 ışıkyılı uzaklıkta bulunan Kartal Bulutsusu bize bu alışılmadık uzay görüntüsünü veriyor.
Yaratılış Sütunları olarak bilinen bu uzay bölgesi, arkasında gizlenen yıldız tozu arasında çok sayıda yıldız oluşumunu topluyor . En parlak yerler, yıldızların bulutların yaydığı tozla oluştukça yaydıkları ultraviyole radyasyona karşılık gelir.
Galaksilerin içine bir bakış
Samanyolu gibi bir galaksinin içinde ne olduğunu hiç merak ettiniz mi? Gezegenler, yıldızlar ve uydulara ek olarak, büyük çoğunluğun merkezinde süper kütleli bir kara delik var. Messier 66'nın durumu bu olsa da, şu anda tam olarak kesin olarak bilinmemektedir.
Dünya'dan 36 milyon ışıkyılı uzaklıkta bulunan gökada, 96.000 ışıkyılı çapa sahiptir . Hiçbir şey yok .
NGC 6302 Bulutsusu tüm hızıyla
Goku mu? Vegeta mı? Hiçbir şey gerçeklikten uzak değildir. Bulutsu NGC-6302'dir .
Hubble teleskopunu onardıktan sonra 2009 yılında çekilmiş olmasına rağmen, görüntünün netliği övgüye değer. Gökbilimciler , yanlarında iki kanat ve iki kozmik bulutun ortasındaki gövdesi olan özel şekli nedeniyle ona "kelebek bulutsusu" adını takarlar.
M87 galaksisinin süper kütleli kara deliği
Uzayın en şaşırtıcı imgesi olmasa da geçen yüzyılın en ilginç buluntularından biridir ve Einstein'ın görelilik teorisinin doğru olduğunu gösterir. Dünya'dan en az 53 milyon ışıkyılı uzaklıkta , Galaxy M87'nin merkezindeki süper kütleli kara deliğin bu görüntüsünü yakalamak için sekiz adede kadar radyo teleskopuna ihtiyaç vardı .
Görünüşü hakkında bir fikir edinmek için, kara delik, Yıldızlararası'da sunulan kara delik olan Gargantua'ya neredeyse izlenen bir görünüme sahiptir . İkincisi, Einstein'ın teorisinde bugün neredeyse bir yüzyıl önce tahmin ettiği hesaplamalara dayanarak oluşturuldu.
Bu arada orijinal görüntünün boyutu sıkıştırıldıktan sonra neredeyse 200MB .